OLMC project Nostalgisch Speelgoed

Na vorige week, waar ik een kijkkastje voor de speelkamer heb gemaakt, heb ik dit weekend een stukje nostalgisch antiek toegevoegd in het thema speelgoed.

Toen mijn moeder rond 10 jaar oud was kreeg zij een lief klein poppenbedje om mee te spelen. Volgend jaar hoopt mijn moeder 80 jaar te worden, dus jullie begijpen mogelijk het antieke gedeelte in deze wel. Het 1:1 bedje is nu dus ongeveer 70 jaar oud!
Dit bedje is gedurende mijn kindertijd wel in beeld geweest, maar ik heb hier zelf minder mee gespeeld, maar in de periode dat mijn ouders op mijn kinderen paste, kreeg het bedje een geheel nieuwe bestemming en heeft inmiddels een niet weg te denken miniatuur opgeleverd in mijn kamer met 'Nostalgisch Speelgoed'.

Mijn dochter zat de eerste jaren van haar leven in plaats van op een speentje met de 'knuf' in haar hand op haar pols te sabbelen. Lekker handig, want je pols heb je altijd bij de hand. Maar ook een vertederend gezicht. Het ging alleen wel de hele dag door, waardoor we toch ook wel het idee dat ze meer in haar eigen wereld zat, dan dat ze verder om haar heen keek. Op de één of andere manier moest ook dit doorbroken worden, maar hoe?

Haar 'knuf'  werd in haar 3e levensjaar door St. Nicolaas vervangen door Prinses (Assepoester). Een vilten popje met een satijnen rose jurk aan. Deze werd gelijk haar lievelingsknuffel en ging overal mee naar toe. Zo ook naar Opa & Oma, waar ze wel eens een paar dagen logeerde als ik nachtdienst moest draaien. Opa & Oma hadden een oplossing voor het 'knuffen' van Daphne.

Het antieke bedje kwam tevoorschijn en vanaf dat moment ging Prinses elke dag overdag op de kast in haar eigen bedje slapen en mocht ze 's avonds bij Daphne in bed verder slapen.

Daarom voor dit project het bedje tevoorschijn gehaald en dit weekend nagemaakt. Het bedje heeft het formaat van 21 x 12 mm. Ook Prinses nagemaakt, al hoewel dit natuurlijk met andere materialen is gemaakt als de eerder beschreven vilt en satijnstof.
Prinses zelf zit ver weg gestopt in een doos, dus deze even niet op de foto kunnen zetten.

Het leuke is dat mijn dochter nu steeds even bij mijn kijkkastje stil staat en "mini-prinses" even begroet door haar bij haar naam te noemen. Een zeer geslaagde miniatuur, zeker al vanwege de reactie van mijn dochter!