Blokfluitjes

Na het draaien van tafelpoten wilde ik toch iets nieuws doen op mijn draaibankje en omdat ik nog geen vierklauw heb (daarmee kun je ook vierkant hout vastklemmen en ben je niet meer gebonden aan rondhout) besloot  ik om een blokfluit te proberen.
De vorige (gekocht) was namelijk jammerlijk verdwenen in onze onovertroffen Miele-stofzuiger ("er is geen betere", en inderdaad, dat klopt, NIET meer terug te vinden in de stofzak) en geen huis compleet zonder blokfluit, ha ha ha!!.
(Ja, en dan moet je weten dat ik, nadat ik op het conservatorium mijn bijvak blokfluit had afgesloten,  dat ding ritueel verbrand heb in de open haard......)
En, piel, piel, piel,......... met veel voorzichtig gefrummel met het kleinste beiteltje kwam er een blokfluit tevoorschijn. en nog een, en nog een....... de een te groot, de ander net iets te klein, maar uiteindelijk, na vier pogingen, had ik een sopraan- en een altblokfluit, helemaal op schaal!

 Foto is gemaakt in de muziekkamer van het grote huis. Naast viool en piano spelen ze daar nu ook conga, djembe en blokfluit.

Sinds een aantal weken geef ik naast  mijn muziekschoolklasje, nu ook aan kleuters op een basisschool muziekles.
Elke week neem ik een ander instrument mee, waaronder ook mijn roze "meisjesblokfluit" en de laatste les voor de vakantie, in het kader van kerst, had ik deze kersverse 1:12 blokfluitjes bij me, in een bedje van keukenpapier.
Ik maande de kleuters heel erg stil te zijn, want dit waren baby-blokfluitjes en ze sliepen zo lekker......
Toch was er een nieuwsgierig jongetje dat hardop vroeg of ze ook echt konden spelen.
Dat werd direkt afgestraft door zijn gehaaide buurvrouw die hem op schreeuwende fluistertoon toevoegde: "Ssssst, nee natuurlijk niet, 't zijn babies, ze moeten nog groeien!"

GEWELDIG!!!!

 Groeten van Paula