AF:
Met grote letters kan ik zeggen dat ik, vandaag 13 april 2014 om 14.00 uur ,de laatste hand heb gelegd aan het Riante Huis na ruim 23 jaar uit de allereerste P&M van 1990.
In 1990 ben ik begonnen met deze uit de hand gelopen hobby.
Had ik al met fimo, wol, stof en kralen gewerkt, deze hobby had nog zoveel meer te bieden.
Na het verplaatsen van het Riante Huis naar de definitieve plek, is er als eerste de elektra helemaal gecontroleerd en zijn kapotte lampjes vervangen.
Daarna heb ik kamer voor kamer en de beide winkels stuk voor stuk weer opnieuw ingericht.
Alles op zijn plek, het laatste nieuwe erbij geplaatst.
De zolder was al langer af, maar nog niet voorzien van de inventaris.
Dat heb ik al een tijdje geleden gedaan, maar ik was nog niet klaar, moest nog maar een paar dingen.
Die heb ik vandaag afgewerkt en uiteindelijk kon ik vaststellen dat het precies 14.00 uur was toen ik mijn spulletjes weg wilde gaan leggen, om het fototoestel te pakken.
Ik heb een wasgedeelte op zolder gemaakt en daar hoort natuurlijk wel gevouwen/gestreken was bij.
We hebben ook waslijnen boven op zolder en zonder iets aan een waslijn heb je geen waszolder......dus ook maar lapjes geknipt als lakens voor de waslijn.
De gevouwen was ligt op het kastje in de hoek.
Uit de mangel is net een laken gekomen, dat klaar ligt om opgehangen te worden.
En dan hangen de grote lakens en doeken te drogen.
Wachten tot de was verder bewerkt kan worden.
Op het naaimachine ligt al kleding te wachten voor het verstel werk.
De andere kant van de zolder is de rommel zolder.
Ik vond nog een kast, best mooie, die wat beschadigingen had, maar vanwege de korting niet terug kon naar de leverancier. Wat doe je daar mee?
Inderdaad, die zet je op zolder.
In de loop der tijd heb ik veel kerst materiaal gekregen en gekocht, wat geen plekje had.
Met passen en meten heb ik dat wat ik erin wilde hebben erin gekregen en dit is het resultaat geworden:
Op de overloop staat een schilderij voor de kerst periode en in de andere ruimte is een quilt te zien.
Op de voorgrond op de overloop is een sigarenkistje te zien.
Dat heeft een bijzondere betekenis voor mij.
Met één van onze kinderen waren diverse problemen.
Helaas. Er is gelukkig veel hulp geweest en we kunnen gerust zeggen: hij is goed terecht gekomen.
Maar hij was ook degene die (kennelijk) het meest om zijn moeder gaf, want ik was altijd de gebeten hond.
Ze zeggen dat ze tegen degene waar ze het meest van houden het hardst schoppen, dat klopt ook helemaal.
Op een ochtend toen hij naar school zou gaan ( misschien 9 jaar oud) was hij heel erg boos op mij, geen gedag zeggen, niet eens kijken.
Toen hij uit school kwam had hij dit voor mij gemaakt. Sorry mamma, een hondenmand, ik moest het goed bewaren hoor.
De hond die ik al had is er in gelegd en er nooit meer uitgekomen.
Deze hondenmand gaat ook nooit meer uit dit huis.
In dit huis zitten veel herinneringen.
Er is veel gebeurd in de jaren dat ik hier mee bezig ben geweest, mooie,leuke en minder mooie en leuke, het heeft het huis gevormd tot wat het nu is.
Samen met manlief heb ik er veel aan gedaan, mijn hobby werd ook een heel klein beetje zijn hobby.
De mooie meubelen van hout die ik graag zou willen proberen te maken werden door hem gemaakt, het solderen, aanleggen van elektra ( als elektricien heeft hij daar toch veel meer kijk op).
Het mij leren van de hulpmiddelen zoals zagen,boren,solderen, al die technische dingen heb ik van hem geleerd. Ook het logisch denken, soms wilde ik sneller als kon en heb ik geleerd geduldig te zijn en te blijven.
Ik vind dat ik hem niet mag vergeten nu dit grote project af is. Dus............
Bedankt voor alle steun Wieb.
Weer een uitdaging, maar wel een leuke!
.jpg)
.jpg)
